Το γένος των ουσιαστικών, που ονομάζουν το επάγγελμα ή το αξίωμα

Πολλά ουσιαστικά στη ρωσική γλώσσα, που σημαίνουν το επάγγελμα ή το αξίωμα, χρησιμοποιούνται μόνο στη μορφή του αρσενικού γένους, επίσης και αν πρόκειται για τη γυναίκα. Για παράδειγμα, εμείς λέμε: Иван Петрович - талантливый врач. Анна Петровна - талантливый врач. (Ο Ιβάν Πετρόβιτς είναι ο ταλαντούχος γιατρός. Η Άννα Πετρόβνα είναι η ταλαντούχος γιατρός.)Αυτό εξηγείται με το γεγονός, ότι πολλά χρόνια τα περισσότερα επαγγέλματα και τα αξιώματα ήταν "ανδρικά": врач (ο γιατρός), хирург (ο χειρουργός), архитектор (ο αρχιτέκτονας), директор (ο διευθυντής), инженер (ο μηχανικός), декан (ο πρύτανης), профессор (ο καθηγητής) κλπ. Τέτοιες λέξεις χρησιμοποιούνται με τα επίθετα του αρσενικού γένους και με τα ρήματα στη μορφή του θηλυκού γένους (στον παρελθόν). Για παράδειγμα: 1. Моя мать - хороший инженер. (Η μαμά μου είναι καλός μηχανικός.) Το επίθετο "хороший" (καλός) εμείς χρησιμοποιούμε στη μορφή του αρσενικού γένους. 2. Профессор Родионова выступила на конференции. (Η καθηγήτρια Ροντιόνοβα μίλησε στο συνέδριο.) Το ρήμα "выступила" (μίλησε) το χρησιμοποιούμε στη μορφή του θηλυκού γένους.3. Вера Ивановна стала известным архитектором. (Η Βέρα Ιβάνοβνα έγινε δημοφιλής αρχιτέκτονας.) Το ρήμα "стала" (έγινε) εμείς χρησιμοποιούμε στη μορφή του θηλυκού γένους. Το επίθετο "известным" (δημοφιλής) και το ουσιαστικό "архитектором" (αρχιτέκτονας) εμείς χρησιμοποιούμε στη μορφή του αρσενικού γένους (της οργανικής πτώσης).Για την υποδήλωση μερικών επαγγελμάτων χρησιμοποιούνται ειδικά επιθήματα, οι οποίοι δείχνουν ότι πρόκειται για τη γυναίκα: писатель - писательница (ο συγγραφέας - η συγγραφέας)учитель - учительница (ο δάσκαλος - η δασκάλα)студент - студентка (ο φοιτητής - η φοιτήτρια)артист - артистка (ο ηθοποιός - η ηθοποιός)Τέτοιες λέξεις μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε στον καθομιλούμενο λόγο. Αλλά στον επίσημο περιβάλλον και στα έγγραφα το επάγγελμα της γυναίκας πάντα υποδεικνύεται στο αρσενικό γένος: учитель, а не учительница (δάσκαλος, και όχι δασκάλα).Μερικές φορές στην ονομασία του επαγγέλματος μιάς γυναίκας χρησιμοποιούνται τα επιθήματα -ш- και -их-, για παράδειγμα: директор - директорша (ο διευθυντής - η διευθύντρια), врач - врачиха (ο γιατρός - η γιατρός). Αυτα δίνουν στη λέξη μια απόχρωση της παραμέλησης. Υπάρχουν ονομασίες των επαγγελμάτων, που έχουν μόνο την μορφή του θηλυκού γένους, για παράδειγμα: няня (η νταντά), балерина (μπαλλαρίνα). Ιστορικά αυτά τα επαγγέλματα ήταν μόνο γυναικεία. Για την περιγραφή των ειδικών του αρσενικού γένους πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τις περιγραφικές εκφράσεις: человек, который ухаживает за маленькими детьми или больными (ο άνθρωπος, ο οποίος φροντίζει τα μικρά παιδιά και τους άρρωστους); артист балета (ο χορευτής του μπαλέτου).