Οι αρχαϊσμοί στη ρωσική γλώσσα.

Ο χρόνος, όπως ξέρουμε, δεν περιμένει. Μία γενιά αλλάζει την άλλη. Αλλάζουν οι συνήθειες, οι αξίες της ζωής, τα έθιμα των ανθρώπων, και μαζί τους αλλάζει και η ομιλούμενη γλώσσα. Η γλώσσα αντικατοπτρίζει τις τάσεις της εποχής και είναι σαν καθρεύτης της. Αυτά, που πάνε στον παρελθόν, θεωρούνται κομμάτι της ιστορίας πια. Υπάρχουν και συγκεκριμένες λέξεις  – ιστορικισμοί. Αυτές οι λέξεις φεύγουν από την χρήση και δεν χρησιμοποιούνται στον λόγο πια.

Το άλλο πράγμα είναι οι αρχαϊσμοι. Είναι οι τέτοιες παρωχημένες λέξεις, οι οποίες έχουν τις συνώνυμες λέξεις στη σύγχρονη γλώσσα. Κάποτε οι αρχαϊσμοι διατηρούν τη βάση τους στην ρίζα της λέξης, και κάποτε μετασχηματίζονται σε άλλες λέξεις ολόκληρα. Στην αρχική μορφή τις συναντάμε μόνο τότε, όταν χρειάζεται να τονίσουμε τον χρωματισμό της συγκεκριμένεις ιστορικής εποχής (τα λογοτεχνικά έργα, οι θεατρικές παραστάσεις, ο καλλιτεχνικός κινηματογράφος ή ντοκιμαντέρ κλπ.).

Τα παραδείγματα των αρχαϊσμών: токмо – только (μόνο), посему – поэтому (για αυτό), глас – голос (η φωνή), изволить – желать (θέλω), ежели – если (άμα), чело – лоб (το μέτωπο), откушать – поесть (τρώω), потчевать – кормить (ταίζω), уста – губы (τα χείλη), вечор – вечер (το βράδυ).